ការស្អប់ធម៌

ធម៌មិនមែនជាកម្មសិទ្ឋរបស់ព្រះពុទ្ឋដាច់មុខទេ ធម៌គ្រប់គ្រងមនុស្សគ្រប់រូបលើផែនដីនេះ ។ តែធម៌ក្នុងទីនេះ សំដៅយកអំពើល្អ ដែលជាសភាវៈធ្វើឲ្យពិភពលោករីកចម្រើន។ ការស្អប់ធម៌បែងចែកជាបីប្រភេទ៖

ក. មិនចូលចិត្តធ្វើល្អ  ធ្វើតែអំពើពាលាអាវាសែ បៀតបៀនកាប់សម្លាប់ ច្រណែននិន្ទា ឈ្នានីសអ្នកដទៃ ដោយសប្បាយរីករាយគ្មានគិតពីបាបបុណ្យគុណទោសអ្វីឡើយ គឺធ្វើយ៉ាងណា ឲ្យតែខ្លួនបានសប្បាយ អ្នកណាកើតទុក្ខ

ប៉ុនណា ក៏មិនខ្វល់ដែរ។​ ជនប្រភេទនេះភាគច្រើនជាមនុស្សបច្ចុប្បន្ននិយម មិនគិតគូពីអនាគតឡើយ។

               

ខ. រិះគន់អ្នកធ្វើល្អ  គឺមិនធ្វើល្អខ្លួនឯងហើយ ថែមទាំងត្មិះតិះដៀលអ្នកធ្វើល្អថា (អីក៏គួរសមម្លេះ អីក៏ត្រឹមត្រូវម្លេះ ឬថាខំធ្វើបុណ្យទៅ! បន្តិចទៀតបានបុណ្យមកស៊ីហើយ) ជាដើម។

គ. រិះគន់អ្នករៀនធម៌ គឺដោយសារខ្លួនឯង ជាមនុស្សកំណាញ់ ច្រណែន ឈ្នានីស មិនស្គាល់អ្វីល្អ អ្វីអាក្រក់ ក៏រិះគន់អ្នករៀន ធម៌ថា ជាមនុស្សខ្ជិល ចង់រកតែរួចខ្លួនជាដើម ។ល។ ឬមិនចូលចិត្តអ្នករៀនសូត្រចេះដឹង មានចំណេះវិជ្ជាឡើយ បើមានកូន ស្រីមិនហ៊ានឲ្យរៀនធម៌ទេ ខ្លាចអភ័ព្វព្រោះនៅក្មេង។             

...........................................................................................................................................................................................

ប្រភពអត្ថបទៈ មាគ៌ាជីវិត

អ្នកនិពន្ឋៈ ភិក្ខុ គូ សុភាព

វត្តនិគ្រោធវ័ន (គល់ទទឹង)

ព.ស. ២៥៥០